Öz
Bir para politikası gelişmiş ve gelişmekte olan pek çok ülkenin merkez bankaları tarafından 1990’lardan itibaren yaygınlaşarak tercih edilen enflasyon hedeflemesi 2000’lerde makro iktisat literatürünü de etkilemiştir. Makalede öncelikle kredi ve kamu harcamaları ile yaratılan paranın olası enflasyonist etkisinin nasıl modellenebileceği ele alınmıştır. İkinci olarak çalışma enflasyon hedeflemesine eşlik etmesi gereken döviz kuru rejimi ile ilgili tartışmalara ışık tutmaktadır. Her ne kadar ana-akım iktisat yaklaşımı enflasyon hedeflemesinin ancak serbest dalgalı döviz kuru rejimi ile birlikte etkin bir şekilde uygulanabileceğini savunsa da 2000’lerin başlarında bir grup heterodoks iktisatçı enflasyon oranı ile birlikte reel döviz kurunun da hedeflenmesi gerektiğini savunmuşlar, 2008 sonrasında finansal istikrar kavramına yapılan vurgunun artması ile sterilize edilmiş döviz kuru müdahaleleri ve 2010’ların sonlarında sermaye kontrolleri bizzat IMF araştırmacıları tarafından savunulmaya başlanmıştır. Çalışmada özellikle gelişmekte olan ülkeler için enflasyon hedeflemesi ve buna uygun döviz kuru rejimi ile ilgili tartışmalar Türkiye ekonomisindeki borç ve varlık dolarizasyonu çerçevesinde analiz edilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Endojen Para Arzı, Enflasyon Hedeflemesi, Döviz Kuru Rejimleri
JEL Kodları: E12, E58, F41
Abstract
As a monetary policy inflation targeting, increasingly adopted since the 1990s by central banks of both developed and developing countries, has also significantly influenced macroeconomic literature in the 2000s. This study first addresses how the potential inflationary effects of money created through credit and government spending can be modelled. Secondly, it focuses on the debates surrounding the exchange rate regime that should accompany inflation targeting. Although the mainstream economic approach argues that inflation targeting can only be effectively implemented with a freely floating exchange rate regime, a group of heterodox economists in the early 2000s argued for targeting both inflation rate and real exchange rate. Following the 2008 with increased emphasis on financial stability, sterilized foreign exchange interventions in the early 2010s and capital controls in the late 2010s began to be advocated also by IMF researchers. The study particularly analyzes discussions on inflation targeting and suitable exchange rate regimes for developing countries within the framework of the debt and asset dollarization in the Turkish economy.
Key Words: Endogenous Money Supply, Inflation Targeting, Exchange Rate Regimes
JEL Codes: E12, E58, F41