Özet

Homoeconomicus güncel neo-klasik iktisat teorilerinde gittikçe daha az yer almaktadır. Bu durum “laissez faire” liberal ekonomik anlayışın bittiğinin de bir göstergesi midir? Bu sorulardan hareket ederek XX yüzyılın başlarındaki neo-liberalizmin düşünürleri olan Lippmann ve Bernays’ın toplumu yönlendirenleri ile Thaler (2017) özelinde günümüz davranışsal iktisatçıların toplumu “dürten” toplum mühendislerini kıyaslamak istedik. Amaçları piyasa rasyonalitesinin tek doğru olarak kabul edildiği eski liberalizmin yerini alması düşülen yeni bir liberalizmin (neo-liberalizmin) toplumsal modelini kurmaktır. Ve bize göre, bu sosyal proje eskisine nazaran daha fazla tek sesli olup belirgin otoriter özellikler
barındırmaktadır.

Anahtar Kelimeler: Neo-liberalizm, Propaganda, Davranışsal İktisat, İktisatta Tercihler, Homo-economicus
JEL Kodları: A11, A12, B31, B55, P16

From Lippmann to Thaler Who Orient the Masses and Their Purpose in Neoliberal Thought

Abstract

Homoeconomicus is becoming less and less involved in current neo-classical economic theories. Is this also an indication that the «laissez faire» liberal economic understanding is over? Based on these questions, we wanted to compare the social engineers of Lippmann and Bernays, who are the thinkers of neo-liberalism in the early XX century, and that of «behavioral economists» in particular with Thaler (2017). Their aim is to establish the social model of a new liberalism (neo-liberalism), which is supposed to replace old liberalism, where market rationality is considered the only true. And in our opinion, this social project is more monotonous than before and has obvious authoritarian features.

Keywords: Neo-liberalism, Propaganda, Behavioral Economics, Preferences in Economics, and Homo economicus

JEL Codes: A11, A12, B31, B55, P16

BUY Open Access